و بعضى به « تحزين » تفسير كردهاند . و تحزين در لغت به معناى ترقيقِ صوت ( يعنى باريك كردن آواز ) آمده همچنانكه صاحب قاموس مىگويد كه : و هو يَقْرَا بِالتَحْزِين : يُرَقِّقُ صَوْتَه . [1] و در لغتْ تطريب و ترنيم و ترنُّم و ترجيع و غنا و تغنّى و تَغنيه و بعضى ديگر از الفاظ هست كه به هم تفسير كردهاند . فيروزآبادى مىگويد : الطَرَبُ ، محرّكَةً : الفَرَحُ ، و الحُزْنُ ، ضدٌّ . . . ، و الحَرَكَةُ ، و الشَّوْق ؛ و التَّطْرِيبُ : الاطْراب كالتَطَرُّبُ و التَغنّي . [2] و در صحاح مذكور است كه : الطَرَبُ : خِفَّة تُصِيبُ الإنْسانَ لِشِدَّةِ حُزْنٍ أو سُرورٍ . و قَد طَرِبَ يَطْرَبُ . وَأطْرَبَه غَيرُه وَتَطَرَّبَه . [3] و هم در صحاح مذكور است كه : الغَرَدُ بالتحريك : التطريبُ في الصوتِ و الغناء ؛ يقال : غَرِدَ الطائِرُ فَهُوَ غَرِد . و التَغْرِيدُ مِثْلُه . [4] و هم در آن كتاب مزبور است در معناى ترنُّم و ترنيم كه : الرَنَمُ بالتحريك : الصوت . و قد رَنِمَ بالكسر وَتَرَنَّمَ ، إذا رَجَّعَ صَوتَه . و التَرنيمُ مِثْلُه . [5]