و چون دانستى كه تكرير صيغهء نكاح ، شايع در ميان مسلمين شده و هر شيوعى ( 1 ) البته ناشى از امر قديمى است ، پس گمان آن مىشود كه منشأ وى [ آن ] ، از شارع مقدّس باشد ( 2 ) . لهذا احتياطا يك وجه كه مذكور شد ، متعدّى به نفس بود با تقديم زوجه بر زوج . و امّا تقديم زوج بر زوجه ، پس به اين قسم است كه وكيل زوجه گويد : « أنكحت موكَّلك أحمد موكَّلتى زينب على الصّداق المعلوم » . مراد ( 3 ) همان است كه در صورت تقديم زوجه مذكور شد و لكن معنى متفاوت است . ( 4 ) زيرا كه معنى وى [ آن ] اين است كه : به زنى دادم به موكَّل تو احمد ، موكَّله خودم زينب را بر صداق معلوم . پس با وجود اين كه مراد يكى است ، گويا علَّت تكرير آن است كه مفعول