و چون كه بناى وى بر گذشت نمودن و عفو و اغتفار است . پس ( 1 ) از هر دو جانب ايجاب و قبول جايز است : زيرا كه در هر دو جانب ، دقّت در تعيين عوض ضرور [ ى ] نيست .
پس مصالح و متصالح در اين صيغه ، با ابتداء است هر يك كه اوّل گفت او مصالح است و آن ديگرى متصالح و عوضى را كه اوّل مىدهد ، مصالح عنه و ثانى مىدهد مصالح به است و بدل عن ، على و من نيز مىتوان گفت ( 2 )

109