فراموشى ام را به بيدارى و غفلتم را به مواظبت و كسالتم را به نشاط و سستى ام را به پايدارى و از ياد بردنم را به ياد داشتن و دورى ام را به كشش و ارتباط و ريايم را به اخلاص و خودنمايى ام را به پوشاندن و شكم را به يقين و گمانم را به حجت و انديشه ام را به فروتنى و تحير و فروماندنم را به فرمانبردارى ، تبديل فرمايى . همانا براى تو نماز گزاردم و به تو روى كردم و به تو ايمان آوردم و تو را قصد كردم . پس در نماز و دعايم ، رحمت و بركت قرار ده كه زشتيهايم را بپوشاند و جايگاهم را گرامى دارد و رويم را سفيد گرداند و عملم را پاكيزه كند و بار گناهم را سبك گرداند . خدايا ، با آن ، سنگينى ام را سبك گردان و آنچه را نزد توست بهتر از آنچه از من مى برى ، قرار ده .
سپاس خداوندى كه واجبى را از من ادا كرد كه از نمازهاى واجب و نوشته شده بر مؤمنان بود . اى خداوند ، اى بخشنده ترين بخشندگان .
- هر كس مى خواهد پيمانه اش را تمام گيرند ، پس در پى هر نماز بگويد :
پاك و منزه است پروردگارت ، پروردگار عزت ، از آنچه مى گويند و سلام بر پيامبران و سپاس مخصوص پروردگار جهانيان است .
- امام باقر ( عليه السلام ) : كمترين چيزى كه از دعا ، پس از ( نماز ) واجب كفايت مى كند ، اين است كه بگويى : خدايا ، همانا من هر نيكى را كه به آن آگاهى دارى ، از تو مى خواهم و از هر بدى كه به آن دانايى ، به تو پناه مى برم . خدايا ، همانا من آسايش در همه كارهايم را از تو مى خواهم و از رسوايى دنيا و عذاب آخرت به تو پناه مى برم [1] .
- امام صادق ( عليه السلام ) : هر كس در پى نماز واجب بگويد : " خود و خانواده و فرزندانم و هر كس كه نگهداريش با من است را ، به خداى بزرگ و شكوهمند مى سپارم و به خدايى كه همه چيز در برابر بزرگى اش

[1] الفقيه ، و مكارم الاخلاق ، در آغاز حديث ، صلوات بر پيامبر و خاندانش را نيز دارند .

148