وحشت زده و ترسان و خوار است ، خود و خانواده ، دارايى ، فرزندان و هر كس را كه نگهداريش با من است مى سپارم " . در ميان بالى از بالهاى جبرييل در بر گرفته و خود و خانواده و داراييش حفظ مى شود .
- دعايى است كه در پى هر نماز خوانده مى شود ، پس اگر بيمارى و رنج و دردى دارى ، هرگاه نمازت را به پايان بردى ، هفت بار با دست ، سجده گاهت را مسح كن و اين دعا را بخوان و دستت را بر جاى درد بكش و بگو : " اى كسى كه زمين را بر آب و هوا را با آسمان نگه داشت و براى خود زيباترين نامها را انتخاب كرد ، بر محمد و خاندانش درود فرست و براى من اين گونه و آن گونه كن و اين و آن را روزيم ده و از فلان و به همان سلامتى ام بخش .
- خطاب به كسى كه گفت : فدايت شوم ، پيروان تو مى گويند : همانا ايمان دو گونه است : ماندگار و نماندنى . پس چيزى به من بياموز كه اگر آن را بگويم ، ايمانم كامل شود ، - فرمود : در پى هر نماز واجب بگو : خشنودم به اينكه ، خداوند ، پروردگارم ، محمد ، پيامبر ، اسلام ، دين ، قرآن ، كتاب ، كعبه ، قبله وعلى ولى و امامم باشد . و به امامت حسن و حسين و امامان ( صلوات الله عليهم ) خشنودم . پس آنان را نيز از من خشنود كن كه تو بر هر كار توانايى .
- على بن مهزيار : محمد بن ابراهيم به ابوالحسن ( عليه السلام ) [1] نوشت : اى سرور من ، اگر صلاح مى بينى ، دعايى به من بياموز كه اگر در پى نمازهايم بخوانم خداوند براى من نيكى دنيا و آخرت را گرد آورد . پس امام ( عليه السلام ) نوشت : مى گويى : از بدى دنيا و آخرت و بدى همه دردها ، به روى كريمانه ات و عزت زوال ناپذيرت ، پناه مى برم .

[1] به احتمال فراوان ، منظور امام هادى ( عليه السلام ) مى باشد .

149