درود فرست ، از آتش رهاييم ده ، آسوده از دنيا ببر و به سلامت وارد بهشت گردان . آغاز دعايم را رستگارى ، ميان آن را كاميابى و پايان آن را نيكويى قرار ده ، كه تنها تو به نهانها بسيار دانايى . سپس فرمود : اين از امور نهانى است كه پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) به من آموخت و فرمان داد آن را به حسن و حسين نيز بياموزم .
- امام صادق ( عليه السلام ) : پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) روزى به اصحابش فرمود : آيا اگر هر چه لباس و ظرف داريد گرد آوريد و روى هم بنهيد ، فكر مى كنيد به آسمان برسد ؟ گفتند : نه اى پيامبر خدا ، فرمود : آيا شما را به چيزى راهنمايى نكنم كه ريشه اش در زمين و شاخه اش در آسمان باشد ؟ گفتند : چرا ، اى پيامبر خدا . فرمود : هر يك از شما كه از نماز واجبش فارغ شد ، سى بار بگويد : " و خدا پاك و منزه است ، سپاس براى خداست و جز خداوند ، هيچ خدايى نيست و خدا بزرگتر است " . همانا ريشه اين ها در زمين و شاخه آن ها در آسمان است . آن ها خرابى ، آتش ، غرق شدن ، در چاه افتادن ، خوراك درنده شدن ، مرگ بد و بلاى آسمانى را كه در آن روز بر بنده فرود مى آيد ، دفع مى كنند و آن ها ماندگارند .
- پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) : در پى هر نماز مى گويى : خدايا از نزد خود مرا ره بنما و از فضل و بخششت بر من فرو ريز و از رحمتت بر من بگستر و از بركتهايت ، بر من فرو فرست .
- امام على ( عليه السلام ) - از دعاى ايشان پس از نماز واجب - : خدايا ، براى تو نماز گزاردم و حال آنكه مى دانى در نمازم ، نقص و شتاب و فراموشى و غفلت و كسالت و سستى و از ياد بردن و ريا و خودنمايى و شك و دورى و گمان و عجب و انديشه كردن و فروگذاشتن از كمال واجبت ، مى باشد . اى خداى من ، از تو مى خواهم بر پيامبر و خاندانش درود فرستى و نقص نمازم را به تمام ، و شتابم را در آن به تأمل و استوارى و

147