نمىكند بلكه متعين مسح آنهاست زيرا عنوان مأمور به در آيه وضوء * ( « . . وَامْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ » ) * است كه واژه « مسح » در آيه آمده است نه « غسل » .
اين نظريه را اماميه و گروهى از صحابه و تابعين مانند ابن عباس و عكرمه و انس و شعبى و ابى العاليه برگزيده‌اند .
گروهى ديگر بر اين عقيده‌اند كه مسح پاها در مقام وضو كفايت نمىكند بلكه متعين شستن آنها است ، زيرا « ارجلكم » در آيه معطوف بر « وجوهكم » مىباشد كه منصوب به « فاغسلوا » است . اين نظريه را حنفيان ، مالكيان ، شافعيان ، حنبليان برگزيده‌اند .
جمعى ديگر بر اين باورند : مكلف مخير است كه در وضوء پاها را مسح كند يا بشويد .
اين نظريه را طبرى و داود اصفهانى ( پيشواى مذهب ظاهريه ) و بعضى از علماى جامعه اهل سنت برگزيده‌اند ، زيرا « ارجلكم » در آيه ، هم به جر قرائت شده و هم به نصب كه بنا بر قرائت جر متعين مسح پاها است ، زيرا در اين صورت معطوف بر « رؤسكم » مىباشد و بنا بر قرائت نصب متعين شستن پاها است ، زيرا در آن صورت معطوف بر « وجوهكم » مىباشد و طبرى مىگويد چون ترجيح يكى از دو قرائت بر ديگرى ثابت نيست بدين جهت مكلف مخير است بين شستن و مسح پاها ( در كتاب دروس فى الفقه المقارن ج 1 ص 103 ) مطالبى را در اين باره آورده‌ايم كه براى تحقيق بيشتر مىتوان بدان مراجعه كرد . ) عدم جواز نماز در جوف كعبه ، به دليل روايتى كه مشتمل بر نهى است .
و نيز غير از اين فتاوى كه ما براى پرهيز از طولانى شدن به همين چند مورد بسنده نموديم .
در اينجا لازم به تذكر است كه ما در مقام رد و اثبات نظريات طبرى نمىباشيم بلكه فقط نمونه اى از آراء او را آورده‌ايم بدون اين كه به ديگر نظريه‌ها و نظريات خود بپردازيم و صحت و سقم آنها را تبيين كنيم ولى به گونه گذرا و اشاره بايد بگوييم كه همهء نظريات و آراء مذكور به استثناء نظريه اول قابل نقد و اشكال است .
ميزان گرايش طبرى به تشيع و تسنن در بارهء گرايشات فكرى و عقيدتى وى ، نسبت به شيعه و اهل سنت ، نظريات گوناگونى ابراز شده است .

403