10 - در مناقب ابن شهرآشوب اين مفاد آورده شده : عامّه و خاصّه نوشته‌اند كه مردى شراب آشاميده بود او را نزد ابو بكر بردند خواست بر وى حدّ اقامه كند آن مرد گفت : من نمىدانستم كه در اسلام ، شراب حرام است . مطلب مشكل شد . ابو بكر نزد على ( ع ) فرستاد و از وى حلّ اين مشكل را بخواست . على ( ع ) گفت : دو كس از مردان مسلم را بگو اين مرد را بر مجالس مهاجر و انصار بگردانند و از ايشان بپرسند كه آيا كسى آيهء تحريم خمر را بر او تلاوت كرده يا از پيغمبر ( ص ) خبرى در اين باره بوى داده است پس اگر دو كس بر وى چنين شهادتى داد حدّ بر او اقامه كن و اگر شهادت نداد او را توبه بفرما و رهايش كن . چنان كردند معلوم شد آن مرد در گفتهء خود صادق بوده است » 11 - ابن شهرآشوب از قاضى نعمان و ابو القاسم كوفى نقل كرده كه هر يك از اين دو در كتاب خود اين مضمون را آورده : « عبادة بن صامت گفته است : گروهى از شام به قصد حج وارد شدند در حال احرام بودند به آشيانه و لانه نعامه ( شترمرغ ) برخوردند پنج عدد تخم در آنجا بود آنها را برداشته و پختند و خوردند . پس از آن به خطاى خود متوجه شدند و گفتند : در حال احرام صيد كرديم چون به مدينه آمدند قضيه را به عمر گفتند عمر گفت : به اصحاب پيغمبر ( ص ) مراجعه كنيد و اين مسأله را از ايشان بپرسيد .
پس به جمعى از صحابه مراجعه كردند ايشان باختلاف جواب دادند . عمر گفت : « إذا اختلفتم فهاهنا رجل كنّا أمرنا إذا اختلفنا فى شيء فيحكم فيه » « پس به نزد زنى به نام عطيه كه خرى مىداشت بفرستاد و خر او را بگرفت و بر آن سوار شد و با آن گروه به راه افتاد تا به ينبع كه على ( ع ) در آنجا بود رسيدند على بيرون آمد و گفت :
چرا نفرستادى تا من به مدينه بيايم ؟ عمر گفت : الحكم يؤتى فى بيته . پس مسأله را طرح كردند على ( ع ) چنين دستور داد كه . . چون عمر جواب مسأله را بشنيد گفت : لهذا أمرنا أن نسألك »

533