عمر در اين موضوع بر خلاف ابو بكر عقيده داشته و عمل مىكرده و مىگفته است : من كسى را كه در ركاب پيغمبر ( ص ) مقاتله مىكرده با كسى كه شمشير بر روى مسلمين كشيده و با پيغمبر ( ص ) به مقاتله پرداخته مساوى قرار نمىدهم پس بحسب اين اجتهاد و استحسان و به استناد اين استنباط ، « مفاضله » را اختيار و به ترجيح و تفاضل رفتار مىكرده و برخى از مسلمين را بيشتر از برخى ديگر سهم مىداده است . على عليه السّلام نيز عقيده و عملش طبق عمل پيغمبر ( ص ) بوده و « مساوات » را درست مىدانسته و به مساوات رفتار مىنموده است . همين عمل يكى از عوامل و علل بوده كه برخى از صحابه با على عليه السّلام مخالفت و نقض بيعت و حتى مقاتله كردهاند ! ! چه در زمان عمر به ايشان سهمى بيشتر داده مىشده ، در زمان عثمان هم كه از اصل در بذل و انفاق بيت المال و ارضاء خاطر مخالف و مؤالف حسابى در كار نبوده پس وقتى على عليه السّلام از ترجيح و تفضيل بى دليل و از بذل و انفاق بىوجه ، جلو گرفته و جمعى را از حدّ اغتصابى و حقّ اقتضابى محروم داشته ايشان از او تكدّر يافته و از اطرافش پراكنده شده و با او به ستيزه در آمدهاند . ابن شهرآشوب در « مناقب » از ابو الهيثم تيهانى و عبد الله بن ابى رافع روايتى بدين مضمون آورده است : « طلحه و زبير نزد على عليه السّلام رفتند و گفتند : عمر با ما نه بدين گونه رفتار مىكرد بلكه او بما سهمى افزونتر مىداد . على عليه السّلام گفت : پيغمبر ( ص ) به شما چه اندازه مىداد ؟ خاموش ماندند . گفت : آيا نه چنان بود كه پيغمبر ( ص ) مسلمين را مساوى سهم مىداد ؟ گفتند چرا ؟ گفت : آيا به عقيدهء شما سنّت پيغمبر ( ص ) به متابعت و پيروى اولى مىباشد يا شيوهء عمر ؟ گفتند : سنّت پيغمبر ( ص ) ليكن ما را سابقهء اسلام و سابقهء جهاد در راه آن و هم فضيلت خويشاوندى با پيغمبر ( ص ) است . گفت : سابقهء شما بيشتر است با سابقهء من ؟ گفتند : تو بر ما پيشى . گفت : قرابت شما به پيغمبر ( ص ) بيشتر است يا از من ؟