و در مبحث پنجم برخى از كسانى را كه به گفتهء او براى ايشان امكان يافته و جرأت كرده‌اند كه بر تحريم عمر انكار كنند و حكم واقعى را اظهار دارند نام برده است .
از جملهء آنان ، بنقل طبرى و ثعلبى در ذيل آيهء « متعه » از دو تفسير بزرگ خود ، على ( ع ) بوده [1] كه گفته است : « لو لا انّ عمر نهى عن المتعة ما زنى الا شقى » و اين مضمون از طرف اهل بيت ( ع ) بطور تواتر نقل شده است .
و از جمله ، بنقل ابن اثير در ذيل مادهء « شفى » از كتاب النّهايه ، و بروايت جمعى زياد ، ابن عباس بوده كه گفته است : « ما كانت المتعة الَّا رحمة رحم الله بها أمّة محمّد لو لا نهيه ( يعنى عمر ) عنها ما احتاج إلى الزنا الا شفى » يعنى الَّا قليل من النّاس .
و از جمله ، بنقل امام احمد در مسندش ، عبد الله عمر بوده كه چون از وى از « متعهء نساء » پرسيده شده گفته است : « و الله ما كنّا على عهد رسول الله ( ص ) زانين و لا مسافحين . . »

[1] احمد بن محمد بن حنبل در كتاب « المسند » حديث 402 را به اسناد خود از سعيد بن مسيّب با اين عبارت آورده است : « قال ( يعنى ابن المسيّب ) : خرج عثمان حاجّا حتى اذا كان ببعض الطريق قيل لعليّ : انّه قد نهى عن التمتّع بالعمرة إلى الحج فقال علىّ لأصحابه : اذا ارتحلوا ، فارتحلوا ، فاهلّ و اصحابه بعمرة ، فلم يكلَّمه عثمان فى ذلك ، فقال له علىّ : ألم اخبر انّك نهيت عن التّمتّع بالعمرة ؟ قال : فقال : بلى ، قال : فلم تسمع رسول اللَّه ( ص ) تمتع ؟ قال : بلى . » و همو در همان كتاب حديث 424 را به اسناد خود از ابن مسيّب به اين عبارت آورده است : « حجّ عثمان حتى اذا كان فى بعض الطريق اخبر علىّ ان عثمان نهى اصحابه عن التّمتّع بالعمرة و الحجّ فقال على لأصحابه : اذا راح فروحوا فاهلّ على و اصحابه بعمرة ، فلم يكلَّمهم عثمان فقال علىّ : ألم اخبر انّك نهيت عن التمتّع ؟ ألم يتمتّع رسول اللَّه ( ص ) ؟ قال : فما ارى ما اجابه عثمان »

461