على عهد رسول الله ( ص ) و ابى بكر حتى نهى عنه عمر فى شأن عمرو بن حريث » ما در روزگار پيغمبر ( ص ) و ابو بكر « متعه » مىگرفتيم تا اين كه عمر در قضيهء عمرو بن حريث از آن منع كرد .
و در مبحث سيّم در بارهء احاديثى كه به زعم ديگران حكم حلَّيّت متعه را ناسخ شده گفتگو كرده خلاصهء آن چه در اين زمينه آورده اين است كه آن احاديث در زمانى متأخّر از عهد چهار خليفه بدان نظر وضع و تلفيق شده تا راى تحريم كننده تصحيح شود و بحث تفصيلى راجع به آن احاديث را ( از لحاظ استقصاء ، و از لحاظ تضعيف خود استدلال كنندگان و جرح و تعديل ائمهء ايشان آنها را از لحاظ تناقض آنها با صحاح متواتره از طريق اهل بيت بلكه با صحاح منقول از طريق خود عامه ، كه بر دوام حلَّيّت و استمرار اباحه دلالت دارد بلكه تناقض ميان خود آنها را ) بكتاب « النّجعة

458