باز ابن ابى الحديد در شرح خود چنين افاده كرده است كه : « غيلان بن سلمهء ثقفى هنگامى كه به اسلام در آمد ده زن به خانه مىداشت پيغمبر ( ص ) به او فرمود : چهار از ايشان را برگزين و شش زن ديگر را طلاق بده . وى چنين كرد . چون بعهد عمر رسيد آن چهار زن را نيز طلاق داد و دارايى و اموال خود را در ميان فرزندان خويش تقسيم كرد .
اين خبر به عمر رسيد او را بخواست و بوى چنين گفت : « انّي لاظنّ الشّيطان فى ما يسترق من السّمع سمع بموتك فقد قذفه فى نفسك و لعلَّك لا تمكث الَّا قليلا و ايم الله لتراجعنّ نساءك و لترجعنّ فى مالك او لأورثهنّ منك و لآمرنّ بقبرك فيرجم كما رجم قبر ابى رغال » همانا چنان پندارم كه شيطان در جملهء استراق سمع خود از مرگ تو آگاه شده و ترا از آن آگاه ساخته و شايد تواند كى بيشتر نپايى . به خدا سوگند به زنان خود رجوع مىكنى و بمال خود نيز و گر نه از مال تو به زنانت ارث خواهم داد و فرمان خواهم داد كه گور تو را سنگسار كنند چنان كه گور ابى رغال سنگسار شد . ! در اين قضيه اگر براى فرمان عمر به رجوع غيلان به زنان خود محملى درست بدست آيد براى رجم قبر وى جز « عمل برأى » محملى به نظر نمىرسد .
و از جمله در جنگى خطى از كتاب سليم بن قيس هلالى نقل شده كه عمر به همهء عمّال خود نوشت : « انّ الجنب اذا لم يجد الماء فليس له ان يصلَّى و ليس له ان يتيمّم بالصّعيد حتّى يجد الماء . . » 2 - عمل به استشاره در بارهء عمل به استشاره بايد گفت موضوع « استشاره » در اسلام فى الجمله اصلى ثابت مىداشته در قرآن مجيد هم مواردى بدان تصريح و اشاره شده از قبيل آيهء 253 از سورهء آل عمران ، قوله تعالى : * ( وَشاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ ) *

441