پس از آن سخن خود را تكرار كرد اين بار حضرت به او رو آورد و گفت : على بن ابى طالب در عراق شما و ميان شما بوده و از رفتار او به خوبى آگاهيد بگو ببينم چگونه شخصى بوده است ؟ ابن شبرمه به مدح آن حضرت پرداخت و او را به عظمت و بزرگوارى ياد كرد . حضرت صادق ( ع ) گفت : « فإنّ عليّا أبى أن يدخل فى دين الله ، الرّأي و أن يقول فى شيء من دين الله بالرّأى و المقاىيس » و از جمله ابن شهرآشوب در مناقب خود از حضرت على عليه السّلام نقل كرده كه در زمينهء نكوهش « راى » و اشاره به آثار و توابع آن چنين گفته است :
« و يبطل حدود ما انزل الله فى كتابه على نبيّه محمّد ( ص ) و يقال راى فلان و زعم فلان و يتّخذ الآراء و القياس و ينبذ الآثار و القرآن وراء الظَّهور فعند ذلك تشرب الخمر و تسمّى به غير اسمها . . » .
و از جمله شيخ الاسلام محمد طاهر بن محمد حسين شيرازى ( متوفّى به سال 1098 ه ق ) در كتاب « الاربعون حديثا و دليلا فى امامة الائمّة الطاهرين » [1] از كتاب « فردوس الاخبار » تأليف ديلمى ( ابو شجاع شيرويه بن شهردار ) روايت كرده كه پيغمبر ( ص ) به على ( ع ) گفته است : « يا عليّ إيّاك و الرّأي فانّ الدّين من الله و الرّأي من النّاس » .
راجع به مجلس شورايى كه خليفهء دوم براى تعيين خليفه دستور داده و عبد الرحمن بن عوف در آن جلسه به على و عثمان پيشنهادى كرده ، اهل اطلاع از عامّه و خاصّه مطلبى را آورده‌اند كه به خوبى بر آن چه در زمينهء « رأى » گفته شد دلالت مىكند :
از جمله يعقوبى اين مضمون را آورده است : « عبد الرحمن بن عوف زهرى

[1] - نسخه‌اى خطى از آن ، نزد نويسندهء اين اوراق موجود است .

433