« . . أيّها النّاس انّ دماءكم و أموالكم عليكم حرام إلى ان تلقوا ربّكم كحرمة يومكم هذا و كحرمة شهركم هذا و انّكم ستلقون ربّكم فيسألكم عن اعمالكم و قد بلَّغت فمن كانت عنده أمانة فليؤدّها إلى من ائتمنه عليها و انّ كلّ ربا موضوع و لكن لكم * ( رُؤُسُ أَمْوالِكُمْ لا تَظْلِمُونَ وَلا تُظْلَمُونَ ) * . قضى الله انّه لا ربا . . أيّها النّاس فانّ لكم فى نسائكم حقّا و لهنّ عليكم حقا : لكم عليهنّ ان لا يوطئن فرشكم احدا تكرهونه و عليهنّ ان لا ياتين بفاحشة مبيّنة فان فعلن فانّ الله قد اذن لكم ان تهجروهن فى المضاجع و تضربوهنّ ضربا غير مبرّح ( با حاء مهمله يعنى مولم ) فان انتهين فلهنّ رزقهنّ و كسوتهنّ بالمعروف و استوصوا بالنّساء خيرا فانّهنّ عوان لا يملكن لأنفسهنّ شيئا . . أيّها النّاس اسمعوا قولى و اعقلوه تعلَّمنّ ان كلّ مسلم اخ للمسلم و انّ المسلمين اخوة فلا يحلّ لامرئ من اخيه الا ما اعطاه عن طيب نفس منه فلا تظلمنّ أنفسكم . . » برخى از احكام حج از قبيل « موقف » « و رمى جمار » در اين سفر به مردم دستور داده شده و بنقل ابن هشام عبارت « الولد للفراش و للعاهر الحجر » كه مستند يكى از احكام مهم فقهى مىباشد نيز در همين سفر و در همين خطبه صدور يافته است ليكن بنقل يعقوبى اين عبارت در طىّ خطبه‌اى كه در سال فتح مكَّه ، ( سال هشتم ) هنگام ورود به خانهء كعبه انشاء گرديده ، گفته شده است .
دور نباشد كه مانند برخى از فقرات ديگر كه در هر دو خطبه آمده اين فقره نيز هم در سال هشتم به هنگام فتح مكَّه و هم در سال دهم در طىّ خطبهء حجّة الوداع آمده باشد .
آن خطبه را نيز كه در سال هشتم در مكَّه انشاء شده و بر احكامى فقهى مشتمل مىباشد در اينجا چنان كه يعقوبى نقل كرده مىآوريم .
پس از اين كه گفته است : حضرت از مدينه در روز جمعه سيم يا دهم رمضان از سال

369