است بايد احتراز كند ، زيرا قلب ما بسيار ضعيف و سخت بى ثبات است ، به مجرّد في الجمله امتياز و تعيّنى مىلغزد و از اعتدال منحرف مىشود . چه بسا باشد انسان بى چارهء ضعيفى كه از تمام مراحل شرف و انسانيّت و عزّت نفس و كمال آدميّت عارى و برى است به واسطهء دو سه زرع پارچهء ابريشمى و يا پشمى كه در برش و دوخت آن تقليد از اجانب كرده يا آن كه با چندين ننگ و شرف فروشى آن را تحصيل نموده بر بندگان خدا به نظر حقارت و كبر و ناز نگاه و هيچ موجودى را به چيزى نشمرد ، و اين نيست جز از كمال ضعف نفس و كوچكى ظرفيّت كه فضلات كرم و لباس گوسفند را مايهء اعتبار و شرف خود پندارد .
اى بيچاره انسان ، چقدر مخلوق ضعيف بى مايه اى هستى ، تو بايد فخر عالم امكان و خلاصهء كون و مكان باشى ، تو آدم زاده اى ، بايد معلَّم اسماء و صفات باشى ، تو خليفه زاده اى ، بايد از آيات با هرات باشى - « تو راز كنگرهء عرش مىزنند صفير » . [1] بدبخت ناخلف ، يك مشت فضلات و ملبوسات حيوانات بيچاره را غصب نمودى و با آن افتخار فروشى مىكنى ، اين افتخار از كرم ابريشم و گوسفند و شتر و سنجاب و روباه است ، چرا با لباس ديگران فخريّه مىكنى و با افتخار ديگران ناز و تكبّر مىنمائى .
بالجمله ، همانطور كه مادّه و جنس لباس و پر قيمت و پر زينت بودن آن را در نفوس تأثير است ، از اين جهت حضرت امير فرموده - چنانچه قطب راوندى عليه الرّحمة روايت كرده - : « كسى كه لباس عالى بپوشد لا بد است از تكبّر و لا بدّ است براى متكبّر آتش . » [2] در هيأت و طرز برش و دوخت آن آثارى است ، كه گاه شود كه انسان به واسطهء آن كه لباس خود را شبيه به اجانب نموده ، عصبيّت جاهلانه پيدا كند نسبت به آنها و از دوستان خدا و رسول منضجر و متنفّر گردد و دشمنان آنها محبوب او گردد . و از اين جهت

[1] - « ترا ز كنگرهء عرش مىزنند صفير - ندانمت كه در اين دامگه چه افتادست » . - حافظ .
[2] - مستدرك الوسائل ، « كتاب الصّلوة » ، « ابواب احكام الملابس » ، باب 16 ، حديث 5 . به نقل از لبّ اللَّباب قطب راوندى . .

88