فصل سيم در عقد بيع و آن عبارت است از ايجاب مانند اين كه بگويد فروختم و قبول كه بگويد خريدم ( رجوع به نكاح شود ) .
عقد در لغت گره بستن است و در فقه آن كه دو تن يا بيشتر در مقابل هم چيزى بر عهده گيرند و عقد با خدا آن است كه مردم در فطرت او را به خدايى شناختند و ملتزم گشتند فرمان او برند ، خداى تعالى فرمود * ( أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الأَنْعامِ ) * . به پيمانها وفا كنيد يعنى عهدى كه با خدا بستيد به انجام رسانيد و فرمان او را اطاعت كنيد چهار پايان مشهور را براى شما حلال كرد آن را بر خود حرام نگردانيد راضى بودن دو طرف در معامله كافى نيست تا پيمان نبندند يعنى عقد جارى نسازند كسى كه راضى است خانه را به قيمتى بفروشد و ديگرى هم راضى است به خريدن . هنوز معامله انجام نگرفته است تا صاحب خانه بگويد فروختم و مشترى بگويد خريدم اگر بگويد راضى هستم به فروختن باز كافى نيست و اگر بگويد مىفروشم نيز كافى نيست اگر مدتى گفتگو در خريد و فروش جنسى ميان دو نفر جارى بوده ظن قوى به قصد خريد و فروش حاصل باشد باز كافى نيست چون قرينه مضبوط نيست و نمىتوان كسى را بدان ملزم كرد بارى بىلفظ صريح در انشاء كه رجوع به آن قطع نزاع كند

241