نرفتن به حج قدرت پرداخت را - هر چند تدريجا - دارد ، كه بنابر احتياط لازم حج واجب است . ( 43 ) : هر گاه به چند نفر مالى بذل شده تا يكى از آنها به حج برود اگر يكى مال را برداشت و قبض نمود تكليف از ديگران ساقط مىشود . و چنانچه همه ترك نموده و هر يك از آنها مىتوانست بردارد و به حج برود معصيت كرده اند ، ولى وجوب حج بر همه آنها محل اشكال است . ( 44 ) : هر گاه به كسى پولى بذل شد تا با آن حج نمايد و آن پول در بين راه تلف شد وجوب حج از او ساقط مىشود ، مگر آن كه بتواند سفر را از مال خودش ادامه دهد . و اين حج مجزى از حجة الاسلام خواهد بود . البته در اين فرض وجوب حج مشروط است به رجوع كفايت ، به اين معنا كه اگر اين شخص پول خود را در راه حج صرف نمايد پس از بازگشت در اداره زندگى خود و عائله اش در نماند ، پس اگر بداند كه در خواهد ماند يا مطمئن نباشد كه زندگى او اختلال پيدا نمىكند ادامه و انجام سفر حج بر او واجب نيست . ( 45 ) : اگر بذل كننده بگويد از طرف من يا از طرف خودت قرض كن و به حج برو و من بعدا قرض را مىدهم ، واجب نيست