با مالى كه در دسترس است به اندازه هزينه حج مىشود ، در صورتى كه نتواند در آن مال هر چند با وكالت دادن در فروشش يا اجاره درازا مدت و مانند آن تصرف كند حج بر او واجب نيست .
( 36 ) : جايز نيست در مالى كه بواسطه آن مستطيع شده تصرفى كند كه به واسطه آن از استطاعت خارج شود و نتواند تدارك كند ، چه اين تصرف پيش از تمكن از سفر باشد يا بعد از آن ، بلكه تصرف قبل از ماه‌هاى حج هم جايز نيست .
( 37 ) : اگر در سال حج ، بطور اتفاقى هزينه سفر اضافه شود ، يا زاد و راحله اى را كه تهيه نموده بود ، در وطن يا در راه تلف گرديد ، يا ضمان غير عمدى بر عهده اش آمد ، بطورى كه مال او كافى براى حج نباشد ; حج بر او واجب نيست .
( 38 ) : اگر انسان مالى دارد كه به مقدار مصارف حج است ، ولى عقيده اش اين بوده كه كافى نيست ، يا غفلت داشته ، يا غافل از وجوب حج بوده - غفلتى كه معذور است - حج بر او واجب نيست . اما اگر شك داشته يا غافل از وجوب حج بوده - غفلتى كه ناشى از تقصير او بوده - و بعد از آن كه مالش تلف شده و تمكن از حج نشده ، دانست يا يادش آمد ، حج بر ذمه اش مستقر شده ، اگر داراى ساير شرايط بوده است .

17