( 28 ) : تحصيل استطاعت به كسب يا غير آن واجب نيست ، پس هر گاه كسى مالى به انسان هبه كند كه در صورت قبول آن مستطيع خواهد شد قبولش لازم نيست ، هر چند اگر قبول كرد واجب مىشود . و هم چنين اگر كسى از او بخواهد كه خود را براى خدمتى اجير كند كه با اجرتش مستطيع خواهد شد واجب نيست بپذيرد ، هر چند آن خدمت لايق حالش باشد . ( 29 ) : اگر كسى خود را اجير كند براى نيابت حج و اجرت آن براى حج خود و حج نيابى كافى باشد ، در صورتى كه حج نيابى متعين براى همان سال ، يا ظاهر در آن است ، مىبايست حج نيابى را در همان سال بجا آورد ، و چنانچه تا سال بعد مال باقى باشد حج بر او واجب خواهد شد . ولى در صورتى كه حج نيابى متعين در آن سال نبوده يا ظاهر در آن نيست ، مستطيع مىشود و بايد حج خودش را مقدم بدارد . ( 30 ) : اگر كسى مقدارى پول قرض كند كه آن پول به اندازه هزينه حج باشد و توان پرداخت آن را بعدا داشته باشد حج بر او واجب مىشود . هر چند قرض كردن واجب نيست . ( 31 ) : بدهكارى كه هزينه حج را دارد و صرف آن مقدار در راه حج منافى با پرداخت بدهيش نيست حج بر او واجب مىشود .