و در اينجا چند مسأله است :
مسأله 1 - اگر غير از خصى يافت نشود بعيد نيست كفايت ذبح خصى ، گرچه احتياط در جمع بين آن و سالم در ماه ذى الحجه همان سال ، و اگر نشد سال ديگر ، يا جمع بين ناقص و روزه .
مسأله 2 - گاوميش در ذبح واجب ، كافى است لكن گفته‌اند كراهت دارد .
مسأله 3 - اگر حيوان ، شاخ خارجش شكسته يا بريده باشد اشكال ندارد ، و شاخ خارج ، شاخ سخت سياهى است كه به منزله غلاف است از براى شاخ داخل كه آن شاخ سفيد است .
مسأله 4 - شكاف داشتن گوش و سوراخ بودن آن مانع ندارد ، و احتياط آن است كه چنين نباشد .
مسأله 5 - بايد ذبح را بعد از رمى جمره عقبه بكند به احتياط واجب .
مسأله 6 - يك گوسفند ، كمتر چيزى است كه كافى است براى ذبح ، لكن هر چه بيشتر ذبح كند افضل است و در روايت است كه رسول خدا صلى الله عليه وآله صد شتر همراه آوردند ، سى و چهار تاى آنها را براى حضرت أمير المؤمنين ( ع ) نحر كردند و شصت و شش تاى آنها را براى خودشان .
مسأله 7 - اگر هدى يافت نشود قيمت آن را پيش شخصى امينى بگذارد كه در بقيه ذى الحجه بگيرد و در منى ذبح كند ، و اگر در اين سال ممكن نشود سال بعد اين كار را بكند .
مسأله 8 - اگر هدى ناقص يافت شود ( از غير جهت خصى بودن كه گذشت ) احتياط واجب آن است كه آن را ذبح كند و يك هدى تام هم در بقيه ذى الحجه ، و اگر نشد در سال آينده ذبح كند ، و احتياط بهتر آن است كه جمع كند بين هدى ناقص و هدى تام به طورى كه گفته شد و روزه به نحوى كه ذكر شد .
مسأله 9 - احتياط واجب آنست كه ذبح هدى را از روز عيد تأخير نيندازد .
مسأله 10 - اگر بواسطه عذرى مثل فراموشى يا غير آن ذبح را در روز عيد نكرد احتياط واجب آن است كه در ايام " تشريق " ذبح كند ، و اگر نشد در بقيه ماه

208