ذى الحجه ، و در تأخير عمدى نيز همين حكم است .
مسأله 11 - اگر حيوانى را به گمان آن كه صحيح و سالم است ذبح كرد بعد معلوم شد كه مريض يا ناقص بوده كافى نيست ، و بايد دوباره ذبح كند .
مسأله 12 - اگر حيوانى را به گمان چاقى ذبح كرد بعد معلوم شد لاغر است كافى است .
مسأله 13 - اگر حيوانى را به گمان لاغرى خريد و به اميد آن كه چاق در آيد براى اطاعت خدا رجاءا ذبح كرد و بعد معلوم شد چاق است كافى است .
مسأله 14 - اگر احتمال نمىداد كه حيوان چاق است يا احتمال ميداد لكن از روى بى مبالاتى ذبح كرد نه به اميد موافقت امر خداوند كافى نيست .
مسأله 15 - اگر لاغرى آن را اعتقاد داشت و بواسطه جهل به مسأله براى اطاعت خداوند ذبح كرد بعد معلوم شد چاق است احتياط واجب در اعاده است .
مسأله 16 - اگر ناقص بودن را اعتقاد داشت و بواسطه جهل به مسأله براى اطاعت خدواند ذبح كرد و بعد معلوم شد صحيح است ظاهرا كافى باشد .
مسأله 17 - احتياط آن است كه ذبيحه را سه قسمت كنند ، يك قسمت را هديه بدهند . و يك قسمت را صدقه بدهند ، و قدرى هم از ذبيحه بخورند و صدقه را به مؤمنين بدهند ، و لكن هيچ يك از اين احتياطها واجب نيست ، و اگر صدقه را به فقراى كفار بدهد يا آن كه تمام ذبيحه را به آنها بدهد اشكال ندارد و ضامن حصه فقراء نيست ، لكن احتياط خصوصا در خوردن قدرى از ذبيحه خيلى مطلوب است .
مسأله 18 - جائز است كه ذبح را كسى ديگر به نيابت انجام دهد و نيت را نائب كند و احتياطا خود شخص هم نيت كند .
مسأله 19 - احتياط واجب آنست كه ذابح مؤمن باشد ، بلكه خالى از قوت نيست ، و همينطور در ذبح كفارات .
مسأله 20 - در صورتى كه قربانى بدست غير مؤمن انجام گيرد كفايت نمىكند و بايد دو مرتبه قربانى كند هر چند در وقت قربانى متوجه نشود كه ذابح مؤمن نيست يا جاهل به مسأله باشد .

209