ديگر ، وضوى او باطل است .
( مسأله 303 ) : اگر شك كند وضو گرفته يا نه ، بايد وضو بگيرد .
( مسأله 304 ) : كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده - مانند اين كه بول كرده - اگر نداند كدام جلوتر بوده چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد ; و اگر بين نماز است بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و با وضوى ديگرى اعاده نمايد ; و اگر پس از نماز است و احتمال مىدهد هنگام شروع نماز توجه داشته ، نمازى كه خوانده صحيح است ، و براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد .
( مسأله 305 ) : اگر پس از وضو يا در بين آن يقين كند بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است ، چنانچه رطوبت جاهائى كه پيش از آن است به جهت طول مدت خشك شده ، بايد دوباره وضو بگيرد ، و اگر خشك نشده يا به جهت گرمى هوا و مانند آن خشك شده ، بايد جائى كه فراموش كرده و آنچه پس از آن است را بشويد يا مسح كند ، و اگر در بين وضو در شستن يا مسح كردن جائى شك كند بايد همينطور عمل نمايد .
( مسأله 306 ) : اگر پس از نماز شك كند وضو گرفته يا نه ، چنانچه احتمال بدهد در حال شروع به نماز توجه به حالش داشته نمازش صحيح است ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد .
( مسأله 307 ) : اگر در بين نماز شك كند وضو گرفته يا نه ، احتياط واجب آن است كه نماز را تمام و با وضوى جديد دوباره نماز بخواند .
( مسأله 308 ) : اگر پس از نماز بفهمد وضوى او باطل شده ولى شك دارد كه پيش از نماز باطل شده يا پس از آن ، نمازى كه خوانده صحيح است .
( مسأله 309 ) : كسى كه بر اثر بيمارى بول او قطره قطره مىريزد ، يا نمىتواند از بيرون آمدن مدفوع جلوگيرى كند ، چنانچه مىداند كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مىكند ، بايد نماز را در وقتى كه مهلت پيدا مىكند بخواند ، و اگر مهلت او به مقدار واجبات نماز است ، بايد در وقتى كه مهلت دارد تنها واجبات نماز را بجا آورد و مستحبات مانند

62