اذان و اقامه و قنوت را انجام ندهد .
( مسأله 310 ) : اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمىكند و در بين نماز چند بار بول يا مدفوع از او دفع مىشود چنانچه برايش سخت نيست كه پس از هر بار دفع وضو بگيرد ، احتياط اين است كه ظرف آبى نزد خود بگذارد تا هنگامى كه بول يا مدفوع از او دفع شد فورى وضو بگيرد ، و بقيه نماز را بخواند ، و بنابر احتياط واجب جهت رعايت موالات همان نماز را دوباره با يك وضو بخواند ، و اگر بين نماز وضوى او باطل شود اعتنا نكند .
( مسأله 311 ) : اگر بول يا مدفوع به گونه اى پى در پى از او دفع مىشود كه وضو گرفتن پس از هر بار براى او سخت است ، يك وضو براى هر نمازش كافى است ، و براى سجده و تشهد قضا شده و نماز احتياط وضوى ديگر لازم نيست ، بلكه اظهر اين است كه يك وضو براى چند نماز نيز كافى است هر چند احتياط واجب آن است كه براى هر نماز يك وضو بگيرد .
( مسأله 312 ) : كسى كه بول يا مدفوع پى در پى از او دفع مىشود ، بنابر احتياط لازم بايد پس از وضو فورى نماز بخواند .
( مسأله 313 ) : كسى كه بول او قطره قطره مىريزد ، بايد براى نماز به وسيله اى مانند كيسه اى كه در آن پنبه است و از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مىكند ، خود را حفظ نمايد ، و احتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد و نيز كيسه يا پنبه را عوض كند يا آب بكشد .
و كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن مدفوع جلوگيرى كند ، چنانچه ممكن باشد بايد هنگام نماز از رسيدن مدفوع به جاهاى ديگر جلوگيرى نمايد ، و احتياط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد براى هر نماز مخرج مدفوع را آب بكشد .
( مسأله 314 ) : كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و مدفوع جلوگيرى كند ، چنانچه ممكن باشد به مقدارى از در آمدن بول و مدفوع جلوگيرى نمايد ، بايد انجام دهد هر چند هزينه داشته باشد ، بلكه اگر مرض او به آسانى معالجه شود

63