( مسأله 285 ) : اگر بين كارهاى وضو به اندازه اى فاصله شود كه هنگام شستن عضوى يا مسح آن رطوبت اعضائى كه شسته يا مسح كرده خشك شده باشد ، وضو باطل است . و اگر تنها جائى كه جلوتر از محلى است كه مىخواهد بشويد يا مسح كند خشك شده ، بنابر احتياط لازم به اين وضو اكتفا نكند ; مانند اين كه هنگام شستن دست چپ رطوبت دست راست خشك شده و صورت تر باشد .
( مسأله 286 ) : اگر كارهاى وضو را پشت سر هم بجا آورد ولى به سبب گرماى هوا يا حرارت زياد بدن ، و يا طولانى شدن زمان وضو رطوبت جاهاى پيشين خشك شود ، وضوى او صحيح است .
( مسأله 287 ) : راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد ، و اگر پس از شستن صورت و دستها چند قدم راه برود ، سپس سر و پا را مسح كند وضوى او صحيح است .
شرط يازدهم : آن كه خودش صورت و دستها را بشويد و سر و پاها را مسح كند ، و اگر ديگرى او را وضو دهد ، يا در رساندن آب به صورت و دستها و مسح سر و پاها به او كمك نمايد وضو باطل است .
( مسأله 288 ) : كسى كه نمىتواند وضو بگيرد بايد نايب بگيرد تا او را وضو دهد ، و چنانچه مزد هم بخواهد ، در صورت توانائى بايد بپردازد ولى بايد خودش نيت وضو كند و با دست خود مسح نمايد ، و اگر نمىتواند بايد نايبش دست او را بگيرد و به جاى مسح او بكشد ، و اگر اين هم ممكن نيست ، بايد نايب از دست او رطوبت بگيرد و با آن رطوبت سر و پاى او را مسح كند .
( مسأله 289 ) : هر يك از كارهاى وضو را كه مىتواند خودش انجام دهد نبايد در آن كمك بگيرد .
شرط دوازدهم : نبودن مانع از مصرف آب .
( مسأله 290 ) : كسى كه مىترسد با وضو گرفتن مريض شود ، يا با مصرف آب در وضو خود او يا نفس محترمه اى تشنه بماند و هلاك شود ، نبايد وضو بگيرد ، ولى اگر نداند كه آب براى او ضرر دارد و وضو بگيرد ، هر چند بعد بفهمد

59