شرط پنجم : طلا و نقره نبودن ظرف آب وضو بنابر احتياط لازم .
( مسأله 275 ) : اگر آب وضو در ظرف غصبى است و غير از آن آب ديگرى ندارد ، در صورتى كه بتواند از راهى شرعى آن آب را در ظرف ديگر خالى نمايد ، بايد خالى كرده سپس وضو بگيرد ، و چنانچه ممكن نيست بايد تيمم كند ، و اگر به تدريج آب را از ظرف غصبى بردارد و بر صورت و دستها بريزد يا وضوى ارتماسى بگيرد نيز وضويش محكوم به بطلان است . همينطور است حكم وضو گرفتن از ظرف طلا يا نقره .
( مسأله 276 ) : حوضى كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است ، وضو گرفتن از آن تصرف در غصب و حرام است ، هر چند وضو غير ارتماسى و تصرف كننده غير غاصب باشد ، و تقرب به خداوند متعال با اين عمل ميسور نيست .
( مسأله 277 ) : اگر در صحن يكى از امامان يا امامزادگان كه سابقا قبرستان بوده حوض يا نهرى ساخته شود ، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن براى قبرستان وقف شده وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد .
شرط ششم : پاك بودن اعضاى وضو هنگام شستن و مسح كردن آن .
( مسأله 278 ) : اگر پيش از پايان وضو جائى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود ، وضو صحيح است .
( مسأله 279 ) : اگر غير از اعضاى وضو جائى از بدن نجس باشد وضو صحيح است ، ولى اگر مخرج را از بول يا مدفوع تطهير نكرده باشد احتياط مستحب آن است كه اول آن را تطهير كند سپس وضو بگيرد .
( مسأله 280 ) : اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد و پس از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه ، چنانچه هنگام وضو متوجه پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده وضو باطل است ، و اگر مىداند متوجه بوده يا شك دارد كه متوجه بوده يا نه ، وضو صحيح است ، و در هر صورت جائى را كه نجس بوده بايد آب بكشد .

57