مسائل وقف وقف آن است كه مالى را حبس كند تا منفعت آن به شخص يا اشخاص برسد ، يا در كارهاى معينى مصرف شود . اين كار خير مصداق صدقه جاريه است كه در احاديث به ارزنده ترين اعمال توصيف شده است .
( مسأله 2597 ) : اگر كسى چيزى را وقف كند ، از ملك او بيرون مىرود ، و خود او و ديگران نمىتوانند آن را ببخشند ، يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد ، ولى در برخى موارد كه در مسأله هاى ( 2026 و 2027 ) گذشت فروختن آن اشكال ندارد .
( مسأله 2598 ) : لازم نيست صيغه وقف را به عربى بخوانند ، بلكه اگر مثلا بگويد خانه خود را وقف كردم ، و شخصى كه خانه برايش وقف شده ، يا وكيل ، يا ولى آن شخص بگويد قبول كردم وقف صحيح است ; بلكه وقف به عمل نيز محقق مىشود ، مثلا چنانچه حصيرى را به قصد وقف بودن در مسجد بيندازد ، و يا جائى را به قصد مسجد بودن بسازد و در اختيار نماز گزاران بگذارد وقفيت محقق مىشود ، و در موقوفات عامه مانند مسجد و مدرسه يا چيزى كه براى عموم وقف كند ، يا مثلا بر فقرا يا سادات وقف نمايد ، قبول كردن كسى در صحت وقف لازم نيست ، هر چند احوط قبول حاكم شرع و يا منصوب از طرف او مىباشد .
( مسأله 2599 ) : اگر ملكى را براى وقف معين كند و پيش از خواندن صيغه و يا عملى كه وقف به آن محقق مىشود پشيمان گردد يا بميرد ، وقف واقع نمىشود .
( مسأله 2600 ) : شخصى كه مالى را وقف مىكند بايد قصد قربت داشته باشد هر چند وقف خاص مانند وقف بر ذريه باشد ، و از هنگام خواندن صيغه ، مال را براى هميشه وقف كند ، و اگر مثلا بگويد اين مال پس از مردن من وقف باشد ،

482