چون از موقع خواندن صيغه تا مردنش وقف نبوده صحيح نيست ، و نيز اگر بگويد تا ده سال وقف باشد و پس از آن نباشد ، يا بگويد تا ده سال وقف باشد ، بعد پنج سال وقف نباشد و دوباره وقف باشد ، وقف صحيح نيست .
( مسأله 2601 ) : وقف هنگامى صحيح است كه مال وقف را به تصرف شخصى كه براى او وقف شده ، يا وكيل يا ولى او بدهند . و هم چنين اگر چيزى را بر اولاد صغير خود وقف كرده و به قصد اين كه آن چيز ملك آنان شود ، از طرف آنان نگهدارى كند ، وقف صحيح است .
( مسأله 2602 ) : ظاهر اين است كه در اوقاف عامه مانند مدارس و مساجد قبض معتبر نباشد ، و نماز خواندن يك نفر به عنوان مسجد كافى است ، و وقفيت محقق شود .
( مسأله 2603 ) : وقف كننده بايد بالغ و عاقل و با قصد و اختيار باشد ، و شرعا بتواند در مال خود تصرف كند ، پس سفيه و مفلس چون در مال خود حق تصرف ندارد ، اگر چيزى را وقف كند صحيح نيست .
( مسأله 2604 ) : اگر مالى را براى بچه اى كه در رحم مادر است و هنوز به دنيا نيامده وقف كند ، صحت آن محل اشكال و لازم است رعايت احتياط نمايند ; ولى اگر براى اشخاصى كه الان موجودند و پس از آنها براى كسانى كه در آينده به دنيا مىآيند وقف نمايد ، هر چند هنگام تحقق وقف در رحم مادر هم نباشد صحيح است ، مانند اين كه مالى را بر اولاد خود وقف كند كه پس از آنان وقف نوه هاى او باشد ، و هر نسل پس از نسل ديگر از وقف استفاده كنند .
( مسأله 2605 ) : اگر چيزى را بر خودش وقف كند صحيح نيست ، مانند اين كه دكانى را وقف كرده كه عايدى آن را پس از مرگ او خرج مقبره اش كنند ، ولى اگر مثلا مالى را بر فقرا وقف كند و خودش فقير شود ، مىتواند از منافع وقف استفاده نمايد .
( مسأله 2606 ) : اگر براى چيزى كه وقف كرده متولى معين كند ، بايد مطابق قرارداد او رفتار نمايند ، و اگر تعيين نكرده چنانچه بر افراد خاصى - مانند

483