منفعتى كه در سال آينده مىبرد كم كند .
( مسأله 1724 ) : اگر در اول سال منفعتى نبرد و از سرمايه خرج كند ، و پيش از پايان سال منفعتى به دستش آيد ، كسر سرمايه از منفعت پايان سال مطلقا خالى از وجه نيست ، بخصوص اگر فائده كسب با باقيمانده جهت مؤنه كفايت نكند .
( مسأله 1725 ) : اگر مقدارى از سرمايه در تجارت و مانند آن از بين برود ، مىتواند مقدارى را كه از سرمايه كم شده از منافع پيش از تلف بلكه بنابر وجهى از منافع پس از تلف همان سال بردارد .
( مسأله 1726 ) : اگر به جز سرمايه مال ديگرى از او از بين برود ، نمىتواند از منفعتى كه به دستش مىآيد آن را تهيه كند ، ولى اگر در همان سال به آن چيز احتياج داشته و يا از مؤنه مطابق شأن او است ، مىتواند در بين سال از منافع كسب آن را تهيه نمايد .
( مسأله 1727 ) : اگر در تمام سال منفعتى نبرد و براى مخارج خود قرض كند ، ظاهر اين است كه هنگام پرداخت قرض در سالهاى بعد مىتواند از منافع سال برداشت نمايد . همچنين اگر اول سال براى مخارج خود قرض كند و پيش از پايان سال منفعتى ببرد .
( مسأله 1728 ) : اگر براى افزودن مال حلال ، يا خريدن ملكى كه نياز دارد و نيز اسراف و حرام نيست ، قرض كند ، نمىتواند پيش از پرداخت خمس منافع كسب ، آن قرض را ادا نمايد ، مگر آن كه وقت پرداخت قرض رسيده و از غير آن منافع نتواند آن را ادا كند ، و يا منافع در صورت اخراج خمس كافى نباشد ، و به هر حال اگر مالى كه براى آن قرض كرده در آن سال مصرف نشود بايد خمس آن را بدهد .
( مسأله 1729 ) : مكلف مىتواند خمس هر چيز را از همان چيز بدهد يا به مقدار قيمت خمسى كه بدهكار است پول بدهد ، ولى اگر جنس ديگر بخواهد بدهد ، چنانچه تبديل به نفع صاحبان خمس و با اذن حاكم شرع باشد اشكالى ندارد .

308