( مسأله 1265 ) : اگر صحرانشين براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند آن مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط هفتم : آن كه شغل او مسافرت نباشد ، بنابر اين راننده و كشتيبان و خلبان و شتردار و چوبدار و مانند اينها ، هر چند براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند ، در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخوانند . و نيز اگر سفر اول طول بكشد يا از جائى به جاى ديگر رود كه بگويند شغل او سفر است .
و ملحق مىشود به كسى كه كارش سفر است ، شخصى كه كارش در جاى ديگر است ، مانند تجارت و تدريس كه مقدار معتد بهى ( قابل توجهى ) از روزها را مثلا ماهى ده روز يا بيشتر به آنجا سفر نموده و بر مى گردد .
( مسأله 1266 ) : شخصى كه شغلش مسافرت است ، چنانچه براى كار ديگرى مانند زيارت يا حج مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند ، ولى اگر مثلا راننده ، اتومبيل خود را براى زيارت كرايه بدهد ، و خودش هم زيارت كند ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1267 ) : حمله دار يعنى كسى كه مسافران را به اماكن زيارتى مىبرد چنانچه شغلش مسافرت باشد ، بايد نماز را تمام بخواند ، و اگر شغلش مسافرت نباشد و تنها در ايام حج يا زيارت براى حمله دارى سفر مىكند ، احتياط واجب آن است كه بين نماز تمام و شكسته جمع نمايد ، ولى چنانچه مدت سفر او كم باشد مانند اين زمان كه سفر با هواپيماست ، بعيد نيست حكم او نماز شكسته باشد .
( مسأله 1268 ) : كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است ، مانند راننده اى كه تنها در زمستان يا تابستان اتومبيل خود را كرايه مىدهد ، بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند ، و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
( مسأله 1269 ) : راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مىكند ، چنانچه سفر هشت فرسخى برود بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1270 ) : راننده وسائط نقليه - از حيوان و غير حيوان - كه شغلش

232