تحقيق كند ، و چنانچه مطمئن نشود ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1250 ) : مسافرى كه سفرش به اختيار ديگرى است ، و احتمال مىدهد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا مىشود و به سفر ادامه نمىدهد ، بايد نماز را تمام بخواند .
و اگر چون احتمال مىدهد مانعى براى سفر او پيش آيد ترديد دارد ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا نباشد بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط سوم : آن كه بين راه از قصد مسافرت برنگردد ، پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگشت يا مردد شد ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1251 ) : اگر پس از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود ، خواه تصميم داشته باشد كه همانجا بماند ، يا پس از ده روز برگردد ، يا در برگشتن و ماندن مردد باشد ، بايد نماز را تمام بخواند .
ولى اگر تصميم برگشتن پيش از ده روز را دارد بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1252 ) : اگر براى رفتن به محلى كه هشت فرسخ است حركت كند ، و پس از رفتن مقدارى از راه ، بخواهد جاى ديگرى برود ، چنانچه از محل اولى كه حركت كرده تا جائى كه مىخواهد برود ، هشت فرسخ باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1253 ) : اگر پس از رفتن چهار فرسخ ، مردد شود كه بقيه هشت فرسخ را برود يا بى آن كه ده روز در جائى بماند به محل خود برگردد بايد نماز را شكسته بخواند ، چه در حال ترديد راه برود يا نرود ، و خواه بعدا تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود يا اين كه برگردد .
شرط چهارم : آن كه قصد نداشته باشد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد ، يا ده روز يا بيشتر در جائى بماند . پس كسى كه بخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد ، يا ده روز در محلى بماند ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1254 ) : كسى كه نمىداند پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش

229