نمىتواند دوباره به زمين بگذارد ، و بايد آن را يك سجده حساب كند . ولى اگر جاهاى ديگر را سهوا از زمين بردارد ، بايد دوباره به زمين بگذارد و ذكر را بگويد .
( مسأله 1032 ) : پس از پايان ذكر سجده اول ، بايد بنشيند تا بدن آرام گيرد و دوباره به سجده رود .
( مسأله 1033 ) : جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى انگشتان پاى او بلند تر از چهار انگشت بسته نباشد ، و احتياط لازم است كه جاى پيشانى او از جاى انگشتان پايش پست تر از چهار انگشت بسته نباشد .
( مسأله 1034 ) : در زمين سراشيب كه سراشيبى آن درست معلوم نيست ، اگر جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتهاى پاى او بيش از چهار انگشت بسته بلند تر باشد اشكال ندارد .
( مسأله 1035 ) : اگر پيشانى را اشتباهى بر چيزى بگذارد كه از جاى انگشتهاى پاى او بلند تر از چهار انگشت بسته است ، و بلندى به اندازه اى است كه نمىگويند در حال سجده است ، بايد سر بردارد و بر چيزى كه بلند نيست يا بلنديش به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است بگذارد ، و بنابر احتياط بايد نماز را پس از تمام نمودن دوباره بخواند . ولى اگر به اندازه اى است كه گفته مىشود در حال سجده است ، چنانچه ممكن است پيشانى را بكشد به جائى كه بلندى آن كمتر از چهار انگشت بسته باشد ، و چنانچه ممكن نيست بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و دوباره بخواند .
( مسأله 1036 ) : بايد بين پيشانى و آنچه بر آن سجده مىكند چيزى فاصله نباشد ، پس اگر مهر آن قدر چرك باشد كه پيشانى به خود مهر نرسد ، سجده باطل است ، ولى اگر مثلا رنگ مهر تغيير كرده اشكال ندارد .
( مسأله 1037 ) : در سجده بايد دو كف دست را به زمين بگذارد ، ولى در حال ناچارى پشت دست هم مانعى ندارد ، و اگر پشت دست هم ممكن نباشد بنابر احتياط بايد مچ دست را به زمين بگذارد ، و چنانچه آن را هم نتواند تا آرنج هر جا را كه مىتواند به زمين بگذارد ، و اگر آن هم ممكن نيست گذاشتن بازو كافى است .

189