سهو كند . و اگر سهوا يك سجده زياد كند ، پس از سلام دو سجده سهو كند .
( مسأله 1025 ) : اگر پيشانى را عمدى يا سهوى به زمين نگذارد ، سجده نكرده است ، هر چند جاهاى ديگر به زمين برسد ، و اگر پيشانى را به زمين بگذارد و سهوا جاهاى ديگر به زمين نرسد ، صحت سجده محل اشكال است ، ولى اگر سهوا ذكر نگويد سجده صحيح است .
( مسأله 1026 ) : ذكر گفتن در سجده واجب است ، و مستحب است ذكر آن يك بار سبحان ربي الاعلى وبحمده باشد ، و گفتن سه بار سبحان الله كافى است ، و بايد اين كلمات دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود . و ظاهر اين است كه گفتن هر ذكرى كه به اين مقدار باشد ، جز در حال ناچارى ، كافى نيست . و مستحب است سبحان ربي الاعلى وبحمده را سه يا پنج يا هفت بار يا بيشتر بگويد .
( مسأله 1027 ) : در سجود بايد به مقدار ذكر واجب ، بدن آرام باشد ، و بنابر احتياط لازم هنگام گفتن ذكر مستحب با قصد خصوصيت هم بدن آرام باشد .
( مسأله 1028 ) : اگر پيش از رسيدن پيشانى به زمين و آرامش بدن ، عمدى ذكر سجده را بگويد ، يا پيش از پايان ذكر عمدى سر از سجده بردارد ، نماز باطل است .
( مسأله 1029 ) : اگر پيش از رسيدن پيشانى به زمين ذكر سجده را سهوى بگويد ، و پيش از برداشتن سر از سجده ، بفهمد اشتباه كرده ، بايد دوباره در حال آرامش بدن ذكر را بگويد .
( مسأله 1030 ) : اگر هنگام گفتن ذكر سجده ، يكى از هفت عضو را عمدى از زمين بردارد ، ذكر واجب باطل مىشود ، و بايد آن را در حال آرامش بدن اعاده نمايد ، و بنابر احتياط نماز را تمام و دوباره بخواند ، ولى هنگامى كه مشغول گفتن ذكر نيست چنانچه غير از پيشانى جاهاى ديگر را از زمين بردارد و دوباره بگذارد اشكال ندارد .
( مسأله 1031 ) : اگر پيش از پايان ذكر سجده سهوا پيشانى را از زمين بردارد ،

188