سهوا به ذكرى مشغول شود اشكالى ندارد و سجده سهو هم نمى خواهد بلكه عمدا خواندن ذكر هم اشكالى ندارد [1] .
( مسأله 1185 ) : در نماز جهريه وقتى كه امام ( ولا الضالين ) را گفت مستحب است كه مأموم ( الحمد لله رب العالمين ) را آهسته بگويد اما اگر هنوز آن را تمام نكرده ، امام سوره را بنا كرد ، آن را تمام كند و اگر بنا نكرده ، ديگر بنا نكند . ( مسأله 1186 ) : اگر مأموم مى دانست كه حمد يا يك مرتبه از تسبيحات اربعه را تمام مىكند و به ركوع امام مى رسد كه در اثناى آن امام از ركوع برخاست ، در اين صورت اگر به سجده اول مى رسد آن را تمام كند و به ركوع رود والا تمام نكرده به ركوع رود و احتياطا نماز را اعاده كند [2] .
( مسأله 1187 ) : اگر مأموم تكبير گفت و مى توانست قرائت را بخواند و به خيال آنكه ركعت دوم امام است آن را نخواند و وقتى كه به ركوع رفت فهميد كه ركعت سوم امام بوده ، بايد نماز را تمام كند و احتياطا اعاده نمايد .
( مسأله 1188 ) : هرگاه شخص خود را عادل نداند و ديگران او را عادل بدانند و به او اقتدا كنند براى هيج يك اشكالى ندارد [3] و اگر نزد او طلاق بدهند اشكالى ندارد اما به شرطى كه آن زن مطلقه را به عقد خود در نياورد .
( مسأله 1189 ) : اگر مأموم تكبيرة الاحرام را گفت و در ركوع به امام رسيد اگر بخواهد در ركوع قصد فرادى كند اشكالى ندارد و بدون ضرورت بهتر آن است كه انجام ندهد .

[1] محمد باقر شيرازى : خلاف احتياط است .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : و اولى قصد انفراد است .
[3] محمد كاظم طباطبائى : محل اشكال است .

375