چيزى از تشهد پيش افتاد همان را به قصد قربت اعاده كند .
( مسأله 1172 ) : اگر امام در قنوت باشد و مأموم تكبير بگويد مستحب است كه در اين حالت مأموم با خواندن قنوت تبعيت از امام نمايد و ليكن نه به قصد جزئيت ، و همچنين در تشهد نيز متابعت نمايد اما نشستن به صورت تجافى ( نيم خيز ) احوط است ، و در ركعت دوم بايد خودش قرائت را اخفاتا ( آهسته ) بخواند هر چند در نماز جهرى باشد ، و در ركعت آخر امام مختار است و مىتواند متابعت كند تا سلام واجب گفته شود و يا مىتواند سر را كه از سجده برداشته برخيزد و نمازش را تمام كند .
( مسأله 1173 ) : در نماز جماعت ، تقديم افعال نماز مأموم بر افعال نماز امام عمدا جايز نيست هم چنان كه تأخير آن نيز از روى عمد اگر به مقدار فاحش باشد نيز جايز نيست و در صورت عمد ، گناهكار است ولى نماز جماعت او صحيح است [2] ، و احوط در اين صورت نيت انفراد است و احوط از آن اعاده نماز است ، و اما اگر سهوا باشد مانند اينكه پيش از امام به ركوع برود كه اگر ممكن باشد بايد يك مرتبه ذكر واجب را بگويد و اگر ممكن نباشد يك ( سبحان الله ) بگويد و احتياطا برخاسته و با امام به ركوع برود و ذكر

= از هر راه كه علم به قول امام داشته باشد متابعت احوط است . محمد كاظم طباطبائى : يا به صورتى ديگر علم به اقوال او حاصل كند و ليكن احتياط مذكور واجب نيست .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : در بقاى اقتدا با تقديم عمدى مطلقا و يا با تأخر فاحش اشكال است و احوط در اين صورت انفراد است چنان كه مذكور است . محمد كاظم طباطبائى : ما دامى كه منافى اقتدا نباشد .

372