نرسد يا شك يا مظنه دارد كه نرسيده است ، نمازش باطل است مگر آنكه مطمئن شود كه در حال ركوع امام [1] ، به ركوع رسيده است .
( مسأله 1158 ) : اگر مأموم در به ركوع رسيدن خود شك داشته باشد و به اين قصد تكبير بگويد كه اگر نرسيد ، يا قصد فرادى كند و يا در قيام صبر كند تا امام از سجده فارغ شود و برخيزد و آن را ركعت اول خود قرار دهد ، اشكالى ندارد و خوب است .
( 1159 ) : در صف اول ، بايد مأمومين امام را ببينند ( 2 ) و صفهاى بعد بايد بنا بر احتياط صف پيشين خود را ببينند مگر در مورد زن كه امامش مرد باشد كه در اين صورت بودن حايل براى او اشكالى ندارد .
( مسأله 1160 ) : اگر حايل پنجره باشد كه ديده شود اشكالى ندارد و اما اگر شيشه باشد احوط اجتناب است .
( مسأله 1161 ) : اگر در بين نماز حائلى بوجود آيد و باقى بماند ، نماز به جماعت باطل است ، ولى اگر بگذرد مثل حيوان يا انسان ( 3 ) ، اشكالى ندارد .
( 1162 ) : بايد جاى ايستادن امام بنا بر احتياط ( 4 ) ، بيشتر از

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : پس نماز را تمام كند و آن را اعاده نمايد . ( 2 ) ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : به اين معنى كه اگر بخواهند بتوانند ببينند . ( 3 ) محمد باقر شيرازى : اگر حايل كامل باشد مشكل است هر چند سريعا بر طرف شود . ( 4 ) محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : بلكه بنا بر اقوى .

369