( مسأله 1154 ) : به جماعت خواندن نمازهايى كه به حسب اصل شرع واجب بوده و بعد مستحب شده باشد اشكالى ندارد مانند نماز عيدين ( عيد فطر و قربان ) اين زمان ، و همچنين است در نماز قضاى واجبى كه براى ديگرى بر وجه تبرع خوانده شود و يا نماز واجبى كه شخص آن را فرادى خوانده و مى خواهد آن را مستحبا به جماعت اعاده كند .
( مسأله 1155 ) : در نماز يوميه ، مىتواند هر يك را به ديگرى اقتدا كرد چه قضا به ادا و چه عكس آن ، و چه قصر [1] را به اتمام و چه عكس آن ، بلكه نماز طواف [2] به يوميه و عكس آن را به جماعت نيز مى توان خواند و اما نماز مستحبى را به جماعت نمى توان خواند مگر نماز طلب باران ( نماز استسقاء ) .
( مسأله 1156 ) : نماز مستحبى كه به نذر واجب شده باشد و نماز احتياط را ، بنا بر احتياط [3] نمى توان به جماعت خواند ولى اگر امام و مأموم در شك در عدد ركعات شريك باشند نماز احتياط آن شك را به جماعت مى توان خواند [4] .
( مسأله 1157 ) : هرگاه امام در ركوع ، ذكر ركوع را تمام كرده باشد و مأموم به او برسد ، اشكالى ندارد و مىتواند اقتدا كند و اگر در ركوع به امام

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : اقتداى نماز جهريه به اخفاتيه و عكس آن نيز جايز است .
[2] محمد باقر شيرازى : احوط ترك جماعت در نماز طواف است و اگر به جماعت خواند آن را فرادى اعاده كند .
[3] محمد كاظم طباطبائى : بلكه در فرض اول بنا بر اقوى .
[4] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اگر چه احوط در اين صورت نيز ترك است .

368