نمازش به جهت فاصله شدن فرادى شده ، نمازش صحيح است [1] و احوط و اولى اعاده نماز است .
( مسأله 1126 ) : هر گاه شخص نماز را به نماز عصر امام اقتدا كند به قصد آنكه در دو ركعت آخر ، نمازش فرادى شود و نماز عصر را هم به امام اقتدا كند ، اشكالى ندارد [2] .
( مسأله 1127 ) : هرگاه شخص ايستاده باشد و شك كند كه قصد اقتدا كرده يا نه ، اگر بر او حال اقتدا مثل سكوت و غيره ظاهر باشد ، احتياط اين است كه يا قصد فرادى كند [3] و يا عدول به نماز مستحبى نمايد البته اگر نماز قضاى يقينى نداشته باشد [4] ، و سپس نماز مستحبى را تمام نموده و يا قطع كند و پس از آن اقتدا كند .
( مسأله 1128 ) : هرگاه مأموم عمدا پيش از امام سر از ركوع يا سجود بردارد و عمدا به جهت متابعت باز گردد ، نمازش باطل است بلكه در صورتى كه سهوا برگردد اگر موجب اضافه شدن در ركن شود ، بطلان نماز بعيد نيست .
( مسأله 1129 ) : در صورتى كه مأموم عمدا و در حالتى كه امام مشغول قرائت باشد پيش از امام به ركوع رود ، اقوى دوباره خواندن نماز است ، و در صورتى كه مأموم پيش از خواندن ذكر ركوع امام عمدا سر از ركوع بردارد نيز بايد

[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : مگر آنكه به جهت متابعت ، ركنى زياد كرده باشد .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : احوط ترك است .
[3] محقق خراسانى : و نماز را تمام كند و احتياطا آن را اعاده نمايد .
[4] محمد كاظم طباطبائى : با داشتن قضاى يقينى هم عدول به مستحبى اشكالى ندارد .

361