نكردن به طفل است .
( مسأله 1102 ) : در امام جماعت موارد زير شرط است كه عبارتند از :
1 - بالغ بودن امام ، 2 - داشتن عقل ، 3 - سالم بودن از جذام [1] و برص و حد شرعى بعد از توبه ، 4 - أعرابى نبودن براى غير امثال خودشان و احوط در اين صورت ترك مطلقا ، 5 - ايمان ، 6 - حلال زاده بودن ، 7 - عدالت 8 - مرد بودن اگر در ميان مأمومين ، مرد باشد و يا تمام مأمومين مرد باشند بلكه احوط مرد بودن امام است هر چند تمام مأمومين زن باشند .
( مسأله 1103 ) : هرگاه مأمومين ايستاده باشند امام نبايد نشسته باشد ، و اين حكم درباره امامى كه نتواند تمام قرائت واجب يا بعض آن را بخواند و يا بعضى از حروف را بدل به بعضى ديگر نمايد و در عوض مأموم توان انجام آن را داشته باشد و نيز امامى كه لحن در قرائت مى نمايد ، صادق است .
( مسأله 1104 ) : از شرايط نماز جماعت آن است كه ميان امام و مأموم حايلى مانع ديده شدن امام نباشد مگر آنكه مأموم زن و امام مرد باشد .
( مسأله 1105 ) : در نماز جماعت شرط است كه مأموم از امام و يا از صفى كه پيش روى او مى باشد به مقدارى كه صدق دورى بسيار نكند ، دور نبوده باشد بلكه همين مقدار كه بگويند پشت سر امام ايستاده است و امام پيش

[1] محمد كاظم طباطبائى : در جذام و سه مورد بعد از آن ، اقوى كراهت است و نه شرطيت . محمد باقر شيرازى : در جذام و مانند آن اگر ترس از سرايت مرض باشد ، اصل معاشرت اشكال دارد و حكم بطلان نماز نيز كه از فروع معاشرت مى باشد به طريق اولى جارى است .

354