و چيزى را شك كرد كه در نماز اعتبارى ندارد مثل شك دو و پنج [1] ، اعتبارى [2] به شكش نيست و اما اگر در چيزى شك كند كه اعتبارى به آن در نماز باشد مانند شك دو و چهار ، بايد احتياطا [3] به شكش عمل كند و اما شك در بعد از " السلام عليكم ورحمة الله وبركاته " مطلقا اعتبارى ندارد .
( مسأله 1011 ) : شك در عدد ركعات نماز در حال تشهد و سلام يا در حال برخاستن تا به قيام نرسيده ، حكم شك بعد از سجدتين را دارد .
( مسأله 1012 ) : اگر شخص ياد گرفتن شكيات و سهويات را ترك كند و اين عمل او باعث قطع نماز در صورت بروز شك گردد ، فاسق است .
( مسأله 1013 ) : هرگاه پيشانى شخصى بر مهر باشد و شك كند كه بر روى محل كثيف آن گذاشته و يا بر روى محل پاك آن ، اگر مىتواند پيشانى را بر روى چيزى كه سجده بر آن صحيح است بكشد بايد اين عمل را انجام دهد والا بايد ذكر سجده را بگويد و نماز را تمام كند و اما در وسعت وقت احوط [4] اعاده نماز است .
( مسأله 1014 ) : اگر شخص در حال قيام شك در ركعت سوم و چهارم كرد و يقين كند كه تشهد نخوانده است بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام

[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اين حكم در مورد نماز دو ركعتى مى باشد و در نمازهاى سه ركعتى و چهار ركعتى احوط اعاده نماز است هر چند كه ممكن است گفته شود كه بنا را بر دو بگذارد و ما بقى را بجا آورد .
[2] ميرزاى شيرازى : احوط در اين صورت اعاده نماز است .
[3] محمد كاظم طباطبائى : در اين صورت نيز اقوى عدم اعتبار شك مى باشد .
[4] محمد كاظم طباطبائى : اگر بعدا معلوم شود كه بر محل كثيف سجده نكرده اعاده نمى خواهد .

325