مستحب است جهرا ( بلند ) بخوانند و در نافله‌هاى ديگر مخيرند .
( مسأله 813 ) : اگر زن در نماز جهريه خود ، تا نماز را بلند نخواند به درست خواندن آن مطمئن نمى شود ، هرگاه در ياد گرفتن آن سعى كرده باشد و از طرفى هم نتواند اخفات بخواند بايد نمازش را به جماعت بخواند والا بلند خواندن براى او اشكالى ندارد [1] .
( مسأله 814 ) : در ضيق وقت ، اگر شخص تسبيحات اربعه را سه مرتبه بگويد به اندازه چهار ركعت وقت داشته ولى اگر آنها را يك مرتبه بگويد به اندازه پنج ركعت وقت دارد بايد يك مرتبه بگويد تا هر دو نماز را در وقت درك كند .
( مسأله 815 ) : اگر تعجيل در نماز به سبب ترس دزد و يا به قافله نرسيدن باشد و يا شخص مريض كه به مرض سختى مبتلا است و نتواند [2] ايستاده يا نشسته سوره را بخواند در هر دو صورت اگر سوره را ترك كند اشكالى ندارد .
( مسأله 816 ) : هرگاه شخص شك دارد كه اگر سوره را بخواند نمازش قضا مىشود و يا نه ، بايد سوره را بخواند [3] .
( مسأله 817 ) : اگر شخص اعراب كلمه‌اى را نداند ، هرگاه آخر آن

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : با تحفظ ( نگهدارى ) از شنيدن اجنبى بنابر احتياط .
[2] محمد باقر شيرازى : و يا سخت باشد .
[3] ميرزاى شيرازى : اين مسأله تفصيلى دارد و تفصيل آن اين است كه اگر قرينه‌اى باشد كه منشأ خوف فوت نماز در اثر خواندن سوره باشد بايد سوره را ترك كند والا بايد آن را بخواند . محمد كاظم طباطبائى : اگر خوف فوت داشته باشد نخواند .

261