شود خواندن نماز با آن صحيح نيست و اما اگر مثل رطوبت و مو در لباس نمازگزار مشتبه به حرام گوشت باشد اشكالى ندارد ولى نماز خواندن با پوست سمور جايز نيست .
( مسأله 666 ) : شك در غصبى بودن محمول يا لباس نمازگزار اعتبارى ندارد .
( مسأله 667 ) دستمال روى قروح و جروح كه به خون آلوده مىشود حكم اطراف زخم را داشته و نمازگزار بايد مانند آن عمل كند .
( مسأله 668 ) اگر بطور مثال در لباس حريرى ( ابريشم ) به ميزان يك دهم از غير حرير بافته باشند استعمال آن لباس براى مرد اشكالى ندارد و اگر نمى دانست كه حرير خالص است و يا آنكه فكر مى كرد كه با غير حرير مخلوط است ، بعد از علم به آن ، نماز گذشته‌اش صحيح است [1] .
( مسأله 669 ) : اولى در دستمالى كه از حرير بوده و روى زخم باشد اجتناب نمودن است .
( مسأله 670 ) : پوشيدن لباس سياه براى نماز كراهت دارد .
( مسأله 671 ) : اگر لباس مرد منحصر به لباس طلاباف يا حرير باشد ، بايد عريانا نماز بخواند البته در صورت قدرت و امكان .
( مسأله 672 ) : اگر وصله حرير در لباس مرد پهن تر از چهار انگشت [2] باشد نماز او احتياط دارد [3] ولى اگر جلد دعا باشد و در دست

[1] محمد كاظم طباطبائى : اگر چه احوط اعاده است .
[2] ميرزاى شيرازى : در تحديد مقدار وصله و همچنين سجاف رجوع به غير نمايد .
[3] محمد كاظم طباطبائى : اقوى با صدق وصله جواز است چنان كه در سجاف گذشت .

212