( مسأله 626 ) : سجده كردن بر كاغذ هر چند از چيزى كه سجده كردن بر آن جايز نيست [1] درست شده باشد ، جايز است و همچنين است هرگاه بر او نوشته شده باشد اگر سجده بر غير محل مكتوب قرار گيرد .
( مسأله 627 ) : اگر در بين نماز آنچه كه سجده بر آن صحيح است مفقود شود مثل آنكه طفلى مهر را بردارد و يا محل تاريك باشد و در تاريكى مفقود شود ، نماز شخص باطل است مگر آنكه وقت از اقل واجب نماز يا ركعت از آن كمتر باشد .
( مسأله 628 ) : هرگاه مالك مكث در زمين خود را نهى كند و وقت تنگ باشد شخص بايد در هنگام بيرون رفتن از نزديك ترين راه نماز بخواند و اگر شخص به اذن مالك مشغول نماز شد و بعد به او گفت كه برود و ضرر بزرگى [2] در اثر نرفتن به او برسد ، واجب است كه برود و در حال خروج نمازش را تمام كند ، و اگر در وسعت وقت باشد بايد نماز را دوباره بخواند .
( مسأله 629 ) : با مهرهاى مشاهد مشرفه و مساجد با احتمال اينكه از كسى مانده باشد مى توان نماز خواند ولى احتياطا اگر قصد تملك كند [3] و بعد

[1] شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى : احوط آن است كه از حرير نباشد بلكه اولى آن است كه از چيزى كه سجده كردن بر آن صحيح نيست نباشد بلكه اولى اجتناب است چنانچه بعض علما فرموده اند .
[2] محمد باقر شيرازى : وجوب رفتن توقف بر ضرر عظيم ندارد و هر يك از ضرر مطلقا يا عظيم و عدم رضايت سبب مستقلى براى وجوب رفتن و خواندن نماز در بين راه مى باشد .
[3] محمد باقر شيرازى : وجه مناسبى براى آن به نظر نمى رسد مگر از باب مجهول المالك با اذن حاكم شرع .

201