( مسأله 35 ) : طريقه أخذ مسائل به سه گونه است : اول شنيدن از مجتهد ، دوم شنيدن از عدلين يا از عدل واحد [1] كه راوى از قول مجتهد باشد ، سوم أخذ از كتاب فتواى مجتهد به شرط آنكه سالم و مأمون از غلط باشد ، يقينا يا حسب ظن قوى على الأقوى ، و اگر دو عادل بر خلاف يكديگر فتواى مجتهد را خبر دهند اولى [2] توقف و عمل به احتياط است [3] .
( مسأله 36 ) : عدالت ملكه است نه حسن ظاهر ، بلكه حسن ظاهر [4] كاشف نوعى از ملكه است به شرط حصول ظن به ملكه [5] .
( مسأله 37 ) : هرگاه [6] ميان كتاب و شنيدن از خود مجتهد اختلاف

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : يا از موثق غير عادل على الأقوى .
[2] محمد كاظم طباطبائى : بلكه متعين است . محمد باقر شيرازى : اگر دسترسى به فتواى مقلد از طريق ديگرى ممكن نباشد يا بايد در صورت امكان احتياط كند و يا اينكه رجوع به مجتهد ديگرى بنمايد .
[3] محقق خراسانى : در صورت عدم علم به تأخر تاريخ قول يكى از آن دو ، والا عمل به آن اشكالى ندارد .
[4] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : بودن حسن ظاهر كاشف نوعى ملكه ، خالى از قوت نيست .
[5] محمد باقر شيرازى : تفصيل در مقدمه بيان شد .
[6] ميرزاى شيرازى : اين مسأله داراى تفصيل است ، غرض اين است كه تقديم خطاب بر كتاب مطلقا صادق نيست ، چه بسيار است كه كتاب اتقن از خطاب است زيرا در كتاب دقت و اهتمامى مىشود كه چه بسا در خطاب نمى شود ، و مى شود به اين ملاحظه مسأله را تفضيل و برترى داد . محمد كاظم طباطبائى : محمد باقر شيرازى : اين مطلب ضابطه و قانون معينى ندارد ، گاهى كتاب اوثق است و گاهى خطاب .

19