غسل بر واطى و موطوئه ميت بنابر اقوى [1] واجب است .
( مسأله 381 ) : هرگاه در غسل حدث اصغرى سر بزند بايد غسل را تمام كند و براى عبادت خود وضو بگيرد و احوط [2] اعاده غسل ، قبل از وضو است [3] .
( مسأله 382 ) : هرگاه شخصى قصد پرداختن اجرت صاحب حمام را به صورت متعارف نداشته باشد و علم به عدم رضايت او هم نداشته باشد و غسل كند ، غسل او باطل است هر چند او را ، راضى كند [4] .
( مسأله 383 ) : هرگاه شخصى موضع وضو يا غسل را نجس مى دانست و بعد از وضو يا غسل شك كرد كه ازاله نجاست كرده يا نه ، وضو و غسلش صحيح است ولى براى وضو و غسل بعدى بايد آن موضع را همراه با هر جايى كه علم به رسيدن نجاست در اثر رطوبت به آن داشته باشد تطهير كند و احوط اين است كه همين وضو يا غسل را اعاده كند و اگر نماز را هم به همين طهارت خوانده است ، اعاده كند .

[1] محمد كاظم طباطبائى : در صورت دوم و بنابر احتياط در صورت اول . محمد باقر شيرازى : بنابر احتياط در تمام آنها .
[2] ميرزاى شيرازى : اين احتياط ترك نشود .
[3] محقق خراسانى : تمام كردن و اعاده غسل لازم نيست بلكه اعاده غسل از اول يا اتمام آن كفايت مىكند . محمد باقر شيرازى : احوط اعاده غسل و وضو است .
[4] محمد باقر شيرازى : اگر بعدا كشف از رضايت او بكند و قصد قربت هم حاصل شده باشد اشكالى ندارد به كله اگر رضايت بعد هم حاصل شود احتمال صحت بر فرض قصد قربت بنابر كشف وجود دارد .

132