( مسأله 384 ) : آب حوض يا خزينه كه در آنجا استنجا مى كنند اگر از مقدار كر بيشتر باشد از غساله استنجا محسوب نمى شود .
( مسأله 385 ) : هرگاه دو ظرف آب كه يكى غصبى است و ديگرى مباح و شخص علم به ظرف مباح نداشته باشد ، با هيچ يك از دو ظرف نمى تواند غسل كند ، اما اگر با آن ازاله نجاست كند پاك مىشود ولى ضامن [1] و گنهكار است و بايد قيمت آن را بپردازد ولى اگر مشتبه به مضاف باشند مىتواند هر دو را استعمال كند [2] يعنى با هر يك ، يك وضو بگيرد ولى اگر دو ظرف مشتبه به نجاست باشند ، براى وضو و غسل از هىچكدام نمى تواند استفاده كند [3] ولى اگر با يكى از اين دو آب به جائى بريزد آن مكان نجس نمى شود [4] .
( مسأله 386 ) : غسل جنابت كفايت از غسل جمعه نيز مىكند نه به صورتى كه با قصد تداخل در يكديگر باشند بلكه به همين مقدار كه شخص بداند غسل جنابت شرعا كفايت از غسل جمعه نيز مىكند ، و اگر مقتضا را نداند كفايت نمى كند .

[1] ميرزاى شيرازى : اگر يكى از آن دو را استعمال كرد ضمان معلوم نيست اگر چه خوب است كه احتياطا خود را برئ الذمه نمايد . محمد باقر شيرازى : حكم به ضمان اگر چه مشكل است و ضمانت قيمت فرع بر تصادف با غصب است ليكن احتياط ترك نشود .
[2] ميرزاى شيرازى : با فرض انحصار .
[3] محمد باقر شيرازى : اگر آب كافى باشد و خصوصا اگر كر باشد كه بتواند با يكى وضو بگيرد و نماز بخواند و بعدا اعضاى وضو را كه آب اول به آنها رسيده است با آب ديگر طاهر كند و وضو بسازد و نماز بخواند ، و احوط نبودن مشقت و عسر و حرج است .
[4] محمد باقر شيرازى : ليكن مادامى كه رطوبت آن باقى باشد ، احوط اجتناب است ، اگر اقوى نباشد .

133