حشفه [1] در قبل زن از براى زن و مرد و همچنين در دبر زن [2] و پسر : دوم خروج منى ، در هر صورت كه باشد ، چه خروج منى در خواب باشد يا در بيدارى ، چه به جماع باشد و چه به غير جماع ، با اختيار باشد و يا با اكراه ، زياد باشد يا مقدار كمى باشد هر چند به مقدار ذره‌اى باشد [3] كه به محض خروج ، غسل بر انسان واجب مىشود .
( مسأله 373 ) : به محض حركت كردن منى از محل خود تا زمانى كه بيرون نيايد غسل بر انسان واجب نمى شود و اگر شك در بيرون آمدن منى كند نيز موجب غسل نمى شود و همچنين هرگاه خواب بيند كه محتلم شده و بعد از بيدار شدن اثرى ظاهر نباشد موجب غسل نمى شود .
( مسأله 374 ) : اگر از زن بعد از غسل منى مرد بيرون بيايد غسل بر او واجب نمى شود چنانچه اگر شك كند كه منى خود او است يا منى مرد و يا آنكه مظنه حاصل كند كه همراه با منى مرد است غسل بر او واجب نمى شود و همچنين اگر نداند كه از مرد است يا از خود او باز هم چيزى بر او لازم نيست ، به خلاف آن كه علم حاصل كند به آنكه منى از خود او است و يا مخلوط با منى مرد است كه در اين صورت اعاده غسل بر او واجب مىشود .
( مسأله 375 ) : هرگاه مردى كه مريض نباشد و رطوبتى را از خود ببيند

[1] محمد باقر شيرازى : به شرط اتصال هر دو آلت مرد و زن و اما در صورت انفصال حشفه ثبوت جنابت براى زن مشكل است .
[2] ميرزاى شيرازى : و به وطى حيوان غير انسان نيز بنابر اقوى . محمد باقر شيرازى : بنا بر احتياط .
[3] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : و در حكم منى است رطوبت مشتبهى كه بيرون آيد بعد از منى و قبل از بول كردن .

130