را درك كند باقى باشد بايد آن را ركعت آخر نماز ظهر بگيرد و نماز را تمام كند و نماز عصر را هم بخواند و احتياطا هر دو نماز را هم قضا كند [1] .
( مسأله 1019 ) : اگر شخص بعد از سلام ، شك بين سه و پنج نمود با داشتن يقين به يكى از دو طرف نقصان يا زيادى ركعت هرگاه قبل از عمل منافى نماز ، برخيزد و ركعتى را كه احتمال نقصانش هست بجا آورد و بعد از نماز دو سجده سهو به جهت احتمال ركعت پنجم و دو سجده سهو به جهت احتمال سلام در غير محل ، بجا آورد محتمل است كه كفايت كند و احوط نيز اعاده نماز است ، و رخصت در ترك اين احتياط جايز نيست والله العالم .
نماز احتياط ( مسأله 1020 ) : خواندن نماز احتياط در موارد لزوم واجب است و كيفيت آن چنين است كه نيت كند كه يك ركعت يا دو ركعت نماز مى خوانم به جهت احتياط از آنچه احتمال دارد كه از نماز كم شده باشد قربة الى الله ، و در نيت مذكور تلفظ كردن ( مانند موارد ديگر از نيت‌ها ) شرط نيست [2] و همچنين

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : براى قضا وجهى به نظر نمى رسد و بايد تأمل شود .
[2] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : بلكه در اينجا تلفظ جايز نيست هر چند كه در غير اين جايز است .

327