قصد وجوب در آن شرط نيست و ليكن احوط عدم ترك است ، پس بايد بعد از نيت تكبيرة الاحرام بگويد مثل تكبير نماز ، سپس قرائت سوره حمد را بدون سوره توحيد به آهستگى [1] بخواند و پس از آن به ركوع و سجود برود و سپس برخيزد و يك ركعت ديگر به صورت مذكور بخواند و پس از خواندن تشهد سلام بگويد .
( مسأله 1021 ) : در نماز احتياط اگر دو ركعت به صورت نشسته باشد بجا آوردن آن به صورتى است كه ذكر شد و در اين حال بايد نماز را مانند نماز نافله نشسته بخواند .
( مسأله 1022 ) : در نماز احتياط چه به صورت نشسته باشد و چه به صورت ايستاده ، بايد بعد از نيت و تكبير تنها حمد را به صورت آهسته بخواند ، و اين نماز قنوت نداشته ولى باقى اجزاى ديگر آن از موانع و شرايط مانند نمازهاى ديگر است .
( مسأله 1023 ) : اگر شخص بعد از نماز احتياط يقين كرد كه نمازش را ناقص خوانده است و عمل منافى هم اتفاق افتاده باشد ، بايد احتياطا آن نقص را بجا آورده و نمازش را اعاده نمايد [2] .
( مسأله 1024 ) : اگر نماز احتياط يك ركعت ايستاده باشد بايد تشهد و سلام را به آن متصل نمايند و كيفيت يك ركعت ايستاده به صورتى است كه در دو ركعت ايستاده ذكر شد .

[1] شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى : حتى در بسمله بنابر احتياط ( * 1 ) .
[2] محمد كاظم طباطبائى : تبيين نقص بعد از نماز احتياط موجب اعاده نيست اگر چه با فرض مخالفت باشد . ( * 1 ) محمد كاظم طباطبائى : اگر چه اقوى استحباب جهر در آن است .

328