كند باكى نيست ، اگر چه احوط [1] غسل و عبادت است .
مسأله 233 - هر گاه در ميان دو خون به صفت حيض ده روز تمام به صفت استحاضه بگذرد [2] هر دو حيض است [3] و آن ده روز استحاضه است .
مسأله 234 - فرق نيست ميان خون حيض ، سياه و يا سرخ بودنش ، بلكه هر دو صفت حيض است .
مسأله 235 - زنى كه بايد به عادت خويشانش رجوع كند هر گاه مختلف باشند خويشان او ، غالب را اختيار كند هر گاه ممكن نشود اطلاع به حال [4] ايشان ، احوط [5] آن است كه به روايات هفت روز عمل كنند .
مسأله 236 - هر گاه عدد را بداند و زمان را فراموش كند عدد را در اوّل ماه قرار دهد بنا بر احوط . [6] مسأله 237 - حرام است بر حائض داخل شدن هر عبادتى كه مشروط به طهارت است و صحيح نيست از او .
مسأله 238 - حرام است وطى در قبل حائض با علم و موجب فسق هر دو است ، بلكه حلال شمردن آن موجب كفر است على المشهور و امّا در جواز وطى در دبر حائض اشكال است ، احوط اجتناب است .
مسأله 239 - كفّارهء وطى در قبل حائض بر مرد [7] است نه بر زن و در اول حيض غير امه هيجده نخود و در وسط آن نه نخود و در اواخر آن چهار نخود و نيم طلاى مسكوك است اما قيمت آن هم كفايت مىكند بنا بر اقوى .

[1] - ( ميرزا - يزدى ) اين احتياط ترك نشود .
[2] ( شيرازى ) در مخالف با عادت احوط جمع است .
[3] ( يزدى ) در غير ذات العادة .
[4] ( يزدى ) يا غالب نداشته باشد .
[5] ( يزدى ) اقوى تخيير است ما بين سه و شش و هفت .
[6] ( يزدى ) اگر چه اقوى تخيير است .
[7] ( خراسانى ) على الاحوط ، اگر چه اقوى عدم وجوب است .

79