مسأله 213 - شب اول و شب چهارم [1] خارج از سه روز است و همچنين شب يازدهم .
مسأله 214 - حيض ، كمتر از سه روز و زياده از ده [2] روز نمىشود و نفاس يك لحظه مىشود و زياده از ده روز نمىشود و استحاضه اقلّ و اكثرى ندارد .
مسأله 215 - هر گاه زن سه روز متفرّق در بين ده [3] روز خون ديد حيض نيست . [4] مسأله 216 - زنى ظهر مثلا خون ببيند تا ظهر روز چهارم كفايت مىكند حايض بودن او و احوط عمل به احتياط است ، مگر آن كه آن روز تا شب خون باقى باشد .
مسأله 217 - هر گاه زن سه روز مستمر خون ديد و قطع شد پيش از ده روز و روز دهم باز خون ببيند و قطع شود ، تمام حيض است با ايام پاكيش . [5] مسأله 218 - هر گاه سه روز متصل خون ديد و قطع شد ديگر روز دهم و يازدهم باز خون ديد ، اين دويّمى [6] استحاضه است .
مسأله 219 - هر گاه ما بين دو خون كه محكوم به حيض باشد ده روز فاصله شود ، دويّم را حيض ديگر قرار دهد .
مسأله 220 - صاحب عادت وقتيّه به مجرّد ديدن خون در وقت عادت ، ترك عبادت كند اگر چه به صفت حيض نباشد و اگر چه يك روز يا دو روز پيش از عادت هم باشد ، مگر آن كه يقين كند كه حيض نيست .
مسأله 221 - در ذات عادت عدديه فقط در ترك عبادت به مجرّد ديدن خون خلاف است ، احوط جمع است ميان افعال مستحاضه و تروك حايض تا معلوم

[1] - ( يزدى ) لكن مراعات احتياط اولى است .
[2] ( نجفى ) بيان موارد احتياط تا هيجده روز در محل خود خواهد آمد .
[3] ( يزدى ) احوط مراعات احتياط است در ثلاثهء متفرقه .
[4] ( خراسانى ) احوط جمع بين تروك حائض و افعال مستحاضه است .
[5] ( يزدى ) در ايام پاكى مراعات احتياط ترك نشود .
[6] ( ميرزا - يزدى ) مگر عادتش ده روز باشد يا اوصاف شهادت دهند بر روز دهم و تكليفش هم رجوع به اوصاف باشد ، پس روز دهم حيض است و بعد از آن استحاضه .

76